maandag 26 december 2011

Bestrijdingsmiddelen II. Psychologische en magische oorlogsvoering



Zoals bij veel kwalen, waarvan de oorzaak onduidelijk is, komt al snel de psycholoog om de hoek kijken. De gedachte daarachter is dat je zelf iets doet waardoor je hoofdpijn krijgt en als je er nou achterkomt wat datgene is wat je doet en je doet dat voortaan niet meer dan gaat de hoofdpijn vanzelf over.  Simpel toch. Dat is trouwens een gedachte die je steeds weer tegenkomt. Op de een of andere manier ben je zelf verantwoordelijk voor je lot, of omdat je iets verkeerd doet, of omdat je iets nalaat. De gedachte dat je gewoon pech hebt is in onze maakbare samenleving blijkbaar onverdraaglijk. 
Overigens ben je naar mijn mening wel verantwoordelijk hoe je vervolgens met dit lot omgaat, hoe je het toch nog een zinvolle plek in je leven probeert te geven, maar dat terzijde.
Terug naar de psychologische oorlogsvoering, deze wordt vooral gevoerd met behulp van dagboekjes.  Hoeveel dagboekjes ik inmiddels al heb bijgehouden, ik ben de tel een beetje kwijtgeraakt. Wat ik eet, wat ik doe, wat ik niet doe, hoeveel pijn ik heb, wat ik slik, wat ik niet slik, wat ik denk, wat ik niet denk. Alles heb ik bijgehouden. Omdat ik naast chronische hoofdpijn ook ADD heb is het bijhouden van dagboekjes overigens een taak voor mij waar ik op zich al hoofdpijn van krijg. Analoog aan het medicijngebruik zou c.h. best wel eens kunnen komen door het steeds weer bijhouden van dagboekjes. 
De psychologische benadering is wat mij betreft alleen zinvol gebleken als het gaat om het herkennen en ombuigen van allerlei negatieve gedachten en gevoelens die onlosmakelijk met pijn verbonden zijn. Pijn en vooral chronische pijn roepen om de een of andere reden altijd een complex van gevoelens en gedachten op die kort samengevat hier op neerkomen: "Wat ben ik toch sufferd, minderwaardig persoon, verachtelijk sujet omdat ik altijd pijn heb". Er zijn mensen die beweren dat dit soort gevoelens zo'n 80% van het lijden uitmaken. Een vermindering van dit soort gedachtes draagt bij aan het welbevinden van de chronische pijnlijder. Hoewel dit soort gevoelens een hardnekkig leven lijden, kan een psychologische benadering bijdragen aan deze verlichting. Ook met behulp van meditatie lukt het me beter om het vernietigende werk van deze gevoelens/gedachten te verminderen.

Magisch denken is het denken waarmee je meent een onverdraaglijk geworden werkelijkheid te kunnen beïnvloeden en veranderen. Daarin is de mens behoorlijk creatief. Je hoeft maar te Googlen op de term "chronische hoofdpijn" of "migraine" en honderdduizenden pagina's vol antwoorden op de vraag wat de oorzaak is van deze kwalen en vooral hoe je ze in een handomdraai kunt oplossen staan tot je beschikking.
Ik heb ze niet allemaal geprobeerd en zal dat ook niet doen, daarvoor is een mensenleven te kort, maar ook ik begeef me regelmatig op het terrein van meer of minder alternatieve Genezingswijzen met de gedachte :"Niet geschoten is zeker mis". Ik zal hier geen minutieus verslag doen van al deze pogingen, maar de rode lijn is, dat ze helaas niet werken. Uiteraard kunnen anderen hiermee andere ervaringen hebben opgedaan., maar mij hebben het prikken van naalden, het breken en weer aan elkaar lijmen van mijn ruggengraat,  het drinken en eten  van allerlei exotische drankjes en kruiden en het diep in mijn ogen kijken nog niets opgeleverd, behalve rugpijn. 

Overigens is dat magisch denken ook op persoonlijk niveau mij niet vreemd. Zo ben ik er heilig van overtuigd dat als ik een zware migraine aanval heb en ik alleen bij de gedachte aan eten al misselijk wordt, het eten van een Magnum ( het ijsje dus) mij van die misselijkheid afhelpt. Dat is nog nooit gebeurd, maar iedere keer ben ik er van overtuigd dat dat nu het geval zal zijn. Ook het nemen van een bad, het ijsberen door de kamer of het draaien van het 23 e pianoconcert van Mozart hebben geen enkele uitwerking, maar dragen ertoe bij dat er weer een kort toekomstperspectief is, hoe teleurstellend dat meestal  ook afloopt. Uiteraard gaat een migraineaanval ook een keer over in gewone hoofdpijn en de handeling die ik vlak daarvoor hebt verricht wordt ook weer toegevoegd aan het spectrum van Magische handelingen die een volgende keer worden uitgevoerd. Zoals primitieve stammen ervan overtuigd waren dat de zon alleen maar  opkomt als ze op hun trommels slaan, ben ik ervan overtuigd dat de migraine overgaat als ik een magnum eet, een bepaald pianoconcert draai of de namen van de twintig dichtstbijzijnde sterren in de goede volgorde weet op te noemen.


1 opmerking:

  1. Hoi Leo,
    Zeer interessante beschrijving.
    Bewondenswaardig hoe je nog in staat bent om er over te schrijven.
    Lijkt me erg moeilijk inhoud te geven aan je leven met c.h.

    Hoewel ik gelukkig niet heel vaak hoofdpijn / migraine heb, heb ik wel eens last van migraine.
    Zelf kan ik het meestal herleiden tot stress (in de ruimste zin van het woord) en slaapgebrek.
    Dit begint meestal acuut, met vlekken voor de ogen gevolgd door "de helft kunnen zien"
    Na een half uur tot een uur gaan dit over en komt de "schele"hoofdpijn opzetten.
    Dit gaat altijd samen met overgevoeligheid voor geuren (misselijkheid) en licht.

    Meestal volgen er dan enkele dagen van matige hoofdpijn, die ik kan onderdrukken met (veel)paracetamol.
    De frequentie waarin dit voorkomt is divers maar zeker 4 a 5 keer per jaar.

    Ik zou het interessant vinden te lezen hoe het zich heeft ontwikkeld.
    Je Blog lezende wordt ik nl wat ongerust, wat hopelijk gewoon te herleiden is tot een licht hypochondrische neiging.
    Voor mezelf heb ik altijd voorgehouden dat het een soort stabiel systeem is.
    Werken, hard werken, nog harder werken, (te) veel sociale drukte, beetje oneinigheid......=migraine.

    groet,
    Martin

    BeantwoordenVerwijderen